Zdarza Ci się odkładać coś na później? Nie martw się, większość osób doświadcza tegoż odczucia. Problem ten dotyczy coraz to młodszych osób. Zazwyczaj prokrastynacja wynika z charakteru danej osoby, ale również związana jest z trudnością wykonywanego zadania. Cierpi na tym efektywność pracy. Myślenie o tymże problemie wywołuje wewnętrzny strach bądź lęk. To błędne koło. Jak więc uniknąć odkładania czegoś na później i podejść do zadania z racjonalną dawką myślenia?
Takie podejście koresponduje również z obawą, że wykonamy zadanie nieprawidłowo bądź wydamy się niekompetentni w oczach innych osób. Męczy nas także poczucie, że nasze starania skończą się niepowodzeniem. I co w takim wypadku robimy? Czekamy. Na co? Zadanie z biegiem czasu nie stanie się prostsze do zrobienia a ciągłe myślenie o nim dokłada nam stresu. Problem ten zazwyczaj dotyka osób, które mają niskie poczucie własnej wartości. Zwykle mają nieprawidłowe mniemanie o własnych możliwościach i myśląc o konkretnym działaniu, przekreślają swoje siły. Takie osobistości rezygnują z podjęcia wyzwania w momencie, gdy pojawią się pierwsze trudności. Kolejną kategorią są ludzie, który posiadają wysokie mniemanie o sobie, są pewnie siebie i wykazują pewne cechy narcystyczne. Chcą wierzyć, że stać je na bardzo wiele, ale problem dotyka ich w przypadku gdy dochodzi do konfrontacji swoich wyobrażeń z rzeczywistością.
Problem ze zwlekaniem odznacza się zazwyczaj lękiem przed zrobieniem czegoś nieprawidłowo, może też wynikać z myślenia, iż lepiej nie zrobić nic, niż zrobić to niedokładnie i uzyskać opinię osoby niekompetentnej. Pojawia się również u nas pewna obawa przed krytyką innych osób oraz ich zawiedzeniem, a wysiłek który włożymy w wykonanie danego zadania okaże się nadaremny. Kolejno przekłada się to na wywołanie poczucia winy, odbija się na poczuciu własnej wartości i beznadziejności egzystencji. Osoby z takim myśleniem starają się unikać obciążających sytuacji. Wolą zrezygnować z danego zadania albo odkładają go tak długo, aż w końcu biorąc się za nie, nie potrafią sprostać wymaganiom.
Osobowość danego człowieka również wpływa na problem zwlekania. Zatem, jakie cechy osobowości powodują, że stajemy się ofiarą prokrastynacji? Przede wszystkim deficyt w sumienności, a więc posiadaniem zbyt niskiego poziomu motywacji czy ambicji w dążeniu do realizacji celów oraz bardzo słabe zorganizowanie i zaangażowanie w podejmowane wyzwanie. Problemem staje się również neurotyczność, a więc podatność danej osoby na stres czy tendencja do przeżywania emocji nacechowanych pejoratywnie. Związane jest to również z perfekcjonizmem, a zazwyczaj taki rodzaj osób podchodzi do zadania z założeniem, że musi być ono wykonane idealne i nie może odbiegać od przyjętych norm.
W obecnych czasach istotnym dylematem do podjęcia jakiegokolwiek działania wiąże się z pewnym brakiem, a mianowicie z defektem umiejętności zarządzania i organizacji czasem oraz perspektywy dążenia do określonego celu. Brak samodyscypliny oraz wiedzy w tej dziedzinie powoduje wiele komplikacji. Niesubordynacja prowadzi do wielu kłopotów w życiu zawodowym i prywatnym.
Istnieje wiele czynników, które mogą odciągać nas od zakończenia danej czynności. Takie rozpraszacze należy całkowicie usunąć z otoczenia, w którym pracujemy. Musimy świadomie podejść do istniejących problemów oraz czynników, które powodują, że nie potrafimy się skoncentrować i przez to cierpi na jakości nasze zadanie. To już połowa sukcesu. Kolejno powinniśmy podzielić zadanie na kilka mniejszych, gdzie każda z jego części nie będzie już tak przytłaczająca. To pozwoli w zdecydowanej mierze na szybsze uporanie się z nim. Jego wykonanie (nawet samo rozpoczęcie) przyczynia się do uwolnienia napięcia, poczucia ulgi oraz zadowolenia z samego siebie. Takie nastawienie może prowadzić do podniesienia zaniżonej oceny własnych możliwości.
Zadania, z którymi zwlekany odbierane są jaki zbyt trudne, stresujące i złożone, wieloetapowe, niełatwe bądź niejasno sprecyzowane, nieposiadające perspektywy szybkiego zakończenia bądź całkiem z drugiej strony zbyt łatwe. Jak widać problemów z tym związanym jest co nie miara. A to tylko początek. Tak więc prokrastynatorzy są uznawani za osoby po części ze słomianym zapałem, nieumiejętnie zarządzające czasem czy niezdolnością do pracy w sposób metodyczny. Warto znaleźć sposoby na poradzenie sobie z taką frustrującą sytuacją, gdyż na dłuższą metę może prowadzić do problemów fizycznych i psychicznych. Nie ma nic lepszego niż zmiana nawyków. Musimy tylko chcieć i zacząć działać. Trenujmy samodyscyplinę oraz ukierunkujmy nasze działania na doskonalenie umiejętności organizacji swojego czasu, pomyślmy o skutkach osiągnięcia naszych celów w krótkim czasie, ograniczmy również kontakt z wszelkimi pokusami i zakłóceniami, Kolejno ważne są również techniki, takie jak określenie celu, ustalenie hierarchii zadań, podzielenie czynności na małe kroki, ćwiczenie silnej woli oraz próby podjęcia znalezienia motywacji do działania. Nie poddawajmy się więc i dążmy do polepszenia naszych umiejętności.